Kapat Gözlerini Bir Düşün

Kapat gözlerini dinle sessizliği de bak o zaman gidemediğin yerler olmaz ki uzak istersen geçmişte ki çocukluğuna aç kucak belki de gidersin geleceğe misafir olarak taştan sokaklarda kulağına gelir belki bir fayton sesi işçinin katibin paşanın başında koyu kırmızı rum fesi.

Kapat gözlerini bir düşün. Bak cennetimden melekler yağıyor ruhuna. Kapat gözlerini ve beni düşün. Kapat gözlerini sevgilim ve düşün geçen o bir daha yaşanmayacak günleri özgürdük mutluyduk gözlerimiz biz konuşmasak bile konuşamasak bile gözlerimiz bile bizi anlatırdı bize kenetlenen dudaklarımız şifresiydi sanki bilmediğimiz kuramadığımız cümlelerin sevda üzerine hiç bilmediğimiz hiç duymadığımız cümleler kurardık bizim şarkımızı düşün. Kapat gözlerini ve düşün ipekten bir deniz pamuktan bir gökyüzü iki tomurcuk yüreğimizde belki de sen ve ben ikimiz birbirinin farkında gözlerimiz düşüncelerimiz olmayacak hayallerimiz ne alınır ne satılır para yerlerde sürünür geçtikçe şu günler anladıkça hayatı birçok şeyin değeri küçüldükçe küçülür.

şimdi kapat gözlerini bir şehrin puslu sokaklarını düşün bildiğin bir sokak olsun kaldırımları taştan yolları asfalt bitişik evlerin duvarları sarı yeşil mavi hatırla ilk gençli günlerini biraz da geride kalan çocukluğu soğuk kış günlerinin camdaki buğusu. Kapat gözlerini ve düşün ipekten bir deniz pamuktan bir gökyüzü iki tomurcuk yüreğimizde belki de sen ve ben ikimiz birbirinin farkında gözlerimiz düşüncelerimiz olmayacak. Sen kimde ne kadarsın. Fikret kızılok düşler düşler vardır satılmaz derinde anlatılmaz yüreklerden silinmez bazen de vazgeçilmez kapat gözlerini ve düşün.

Bak ömürlük bir el uzanıyor avuçlarına. Yaşlar dolarsa gözlerine akıtamadığın ölümün ötesinde hayatın sonrasında nargile kokusunda kaybediş korkusunda aşkın yaftasında kapat gözlerini ve beni düşün. Kapat gözlerini ve düşün kim sende ne kadar. Aç gözlerini bak nerede o uğruna savaştıkların gitmez sandıkların ağla şimdi tam da yağmur yağarken.

Içinde koca bir umman olanlarda zerre kadar yerin var mı.